Wcześniej prezentowałem materiał o efektach, jakie osoba prowadząca szkolenia oraz uczestnicy szkoleń uzyskują, kiedy użyjemy w ramach sesji szkoleniowych symulacje biznesowe lub gry biznesowe. W tym artykule pokażę ramy teoretyczne pomagające zrozumieć, dlaczego warto używać gry i symulacje.
Dla mnie istotnym z grupy argumentów, aby planować w swoich szkolenia i warsztatach sprawdzone pod względem handlowym gry menedżerskie i inne tego typu środki dydaktyczne – w tym symulacje, byłby sposób uczenia się przez osoby w dojrzałym wieku. Inaczej, jest to metodę uczenia się pożądaną przez określonego uczestnika szkoleń. Tomas Kotler w stworzonym przez siebie obrazie cyklu uczenia się przedstawia podstawowe strategie dokształcania się: zdywersyfikowany, kompaktywny, kompromisowy, akomodacyjny. Dzięki tym stylom Peter Mumford i Jonas Milkshaw w 1986 roku wymyślili kwestionariusz, umożliwiający samodzielne zdiagnozowanie własnego stylu uczenia się. Można go znaleźć na stronie firmy szkoleniowej: Korporacyjne Gry Szkoleniowe Dla Przedsiębiorstw
Wymienieni wyżej naukowcy dodatkowo wyróżniają określone role, jakie przybierają osoby uczestniczące w szkoleniu:
Anarchista, lubiący nowatorskie sytuacje. Jest pełen energii, przejawia pragnienie ciągłego rozwoju, jest dobrze nastawiony do nowych działań. Najpierw coś zrobi, dopiero potem pomyśli. Lubi usłyszane teorie samemu doświadczyć – czy na pewno tak jest.
Diagnostyk – inaczej myśliciel. Szczegółowo rozpatruje poszczególne opcje osiągnięcia celu wskazując najbardziej efektywne z nich. Tego typu dorośli nie chcą uczyć się w skomplikowanych warunkach, wszystko chcą przeanalizować samodzielnie.
Teoretyzujący naukowiec – przysłowiowy ideowiec, ale bez żadnego doświadczenia praktycznego. Jego sposoby myślenia są niepoprawnie logiczne, a starania zawodowe zbyt nieefektywne, aczkolwiek efektowne. Nieźle pojmuje abstrakcyjne wzory i idee, zawsze przekształca rzeczywistość wokół niego na wizjonerskie schematy.
Świadomość tych sposobów uczenia się jest nadwyraz przydatna w czasie przygotowania szkoleń. Umożliwia trenerowi dopasować do preferencji uczestników. Jak widać, proces edukowania dorosłych to także wiedza z zakresu psychologii społecznej, nie tylko technik budowania pożądanego układu kompetencji.
Dawid Tyrmand
Autor tej notki jest absolwentem kierunku biologii Uniwersytetu Rzeszowskiego i studiów podyplomowych z obszaru kierowania sprzedażą. Posiada certyfikat Mistrza Przedsiębiorczości SSI. Po studiach osiadł w Bielsku Białej. Od dwunastu lat szkoli i pisze gry dotykające tematyki rozwiazywania konfliktów w sektorze „handej i sprzedaż”.
TAGI:
Symulacje Team building
Warsztaty handlowe
Gry edukacyjne
Motywowanie
Lean games
Zarządzanie zmianami
Certyfikacja trenerów
Podręczniki dla instruktorów
Assessment Center i Szkolenia Pracownicze 